නුඔට......

සිත් සයුර කළඔමින්
දිවිය වෙත ලංවෙළා
සෙනෙහසින් සිත මගේ
නිතින් ඔපවත් කළා
යන්න දූර දිවි මගේ
සිතුමී වැල් එක්කළා
නුඔයි මගේ සිතුවමෙ
මං දූටුව සිත්තරා...........

මිනිසුනේ

ඇත්ත යට සගවමින්
නැත්ත එළියට දාන
දනන් ඇත වැඡ‍ඹෙමින්
නොයෙක් පෙළහර පාන.......

නමුත් හෙට දින නුඹෙ
හදවතේ හඩ පාන
පැත්ත ගියමුත් එපා
මුසාවෙන් රඡ වෙන්න..........

අයුක්තිය බිද දමා
යුක්තියම පසිදලන
ලොවක් වෙත දන නමා
කමක් නෑ මලත් හෙට..........

අහන් ඉන්න අහගෙන ඉන්න කියවලාත් බලන්න.....

අහන් ඉන්න අහගෙන ඉන්න
මගෙ හිත මොනවද
       මුමුණනවා......//
යාය පුරා නෙක නෙක පාටින්
මුදු මල් පෙති ඇහැරෙනවා
පොද වැස්සක සිතල ඇවිදින්
හිතට එබෙනවා
කෝඩුකාර මල් රේණු අගින්
සුවද බෙදනවා
ඒ සුවදින් මගේ හුස්ම රටා
මවනවා
       අහන් ඉන්න.....
සිලි සිලියේ හමන සුළග
කොදුරන්නේ අපටමයි
සතුට මිසක දුක මොකටද
සෙනෙහස මහමෙරයි
අමාවකේ දුක දුරලන
දහසක් තරැ කැට නුඔටයි
ඒ එලියෙන් දැල්වෙන ලෝකය
මගෙමයි මටමයි...........

නොමිනිසුන් සුලබ යුගයක
මිනිසත්කම අගයන
මනුෂ්‍යත්වයට අතදෙන
''නලින්ද ප්‍රේමරත්න '' නැමති මිනිසාට
අපගේ උත්තමාචාරය..........

දෙනෙත නෙපෙනුනද - දෑසම පෙනෙනවුන්ගේ
දෑස් පාදන්නටත් - හදවත අවදි කරන්නටත්
සැබැ ලෝකය දැක්විමට - ශක්තියක්
''මෙඛලා ගමගේ'' ගායිකාවනි
ඹබට අප හදෙහි උත්තම පුඡාවයි මෙ................(කරැණු සදැල්ලෙනි)